— Pencerede yağmur, kirpiklerimde damlacıklar, dudaklarımda tuzlu ıslaklık… İçiminde umutsuz kaygı, kırık kelebek kanadı. Ruhumda acının pişmanlığı, tenimde cevherin parlaklığı. Duvarlarda mahzenin gizemi, pencerede hayatın perdesi. Yastığımda ıslaklığın kokusu. Denizin topuk sesi, martıların kahkahası....
Umuda açılan pencereden baktım. Gökyüzünün o inanılmaz derinliğine bir kez daha şaşırdım. Güneş penceremin perdesine asılarak içeriye girmeye çalışıyordu. Dayanamadım ışığı yatağımın ucuna aldım. Bu sabah en derin düşlerimden birine uyandım. Yıllardır içinin yokluğunu...
“Her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği boşluk ve yalnızlık ile dolu. Belirsizlikler arasında belirlemeye çalıştığımız yaşam gibi. Sevgi isteği, kendi kendine yaşamı kanıtlama isteği kadar büyük. Belki kendilerine yaşamı...
Dokunma oraya, sana ait değil orası. Bal sürüp yalama etimi, arılar iz bıraktı hücrelerimde. Senin değil orası. Dokunma sakın… Senin sokağın, senin kurduğun hayalin değil o beden! Ağzı kokmuş, çürümüş parmaklara sürme ellerini. Bakma...
18 Eki, 2017
27 Mar, 2018
7 Ara, 2016
7 Tem, 2016
3 Şub, 2020
18 Ara, 2019
17 Nis, 2018
