Dar

Gövdeme sığamayan ruhum.

Derine işleyen umudum.

Etime yapışan felaketim.

Benliğimi kemiren vicdanım.

Nefesimi kesen sesim.

Parlayan karanlık;

Benim yüreğime en yakışanım.

Sonumu yazanım, parmaklarımı titretenim.

Dar geliyor yaşadığım evren.

Dar geliyor ruhuma verilen beden.

Ayrı yerlerde, ayrı zamanlarda yaşamak geliyor içimden.

Gövdemi yatağımda bırakıp, evren evren gezmek istiyorum.

Benden ayrı, benliğime yapışık bir ruh ile yaşıyorum.

Bıraksam ruhumu kanatlarıma, savursam gövdemi alevlerin içine. 

Uçursam benliğimi yüksek tepelerden.

Islatsam derimi, derin yaraları temizlesem küllü pamuklarla.   

Gövdemden ayrı yeni gövdelerle yaşasam.

Gövdemi bir başka gövde ile aldatsam.                             

Kendi sonumu kendi etimden yaksam.

Sevebilirsin...

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir