Buradayım henüz;
Uzun yolların geniş zamanlarına takılıp kalmışım…
Burayı kendi sığınağım yapmışım.
Oradaymışım saklanmışım.
Çınar ağacının yaprağına sarılmışım.
Gölgeler geçmiş üstümden. Kimi gölge takılıp kalmış bedenimde.
Orası, burası derken çok yormuşum kabıma sığamayan ruhumu.
Bir solukta içmişim döktüğüm düşüncelerimi.
Kimse neden döktün neden içtin dememiş…
Küçük bir zürafanın boynuna sarılıp sallanmışım.
Çocuk ruhumu, en güzel kahkahalara hediye etmişim.
Ben neler yapmışım?
Soframa yüzlerlece çocuk oturtmuşum. Hepsine en sevdiğim masalların anahtarını sunmuşum. Kalplerine sevgi koyup, kahkahalarına sarılmışım.
Teşekkür ederim evren, teşekkür ederim ışık!
