Sylvia ile dört satır
...
Benim hayatımın amacı ne ve onunla ne halt edeceğim?Bilmiyorum ve korkuyorum. Asla istediğim bütün kitapları okuyamayacağım; olmak istediğim bütün insanlar olamayacağım ve yaşamak istediğim bütün hayatları yaşayamayacağım. Kendimi istediğim bütün becerileri edinecek kadar eğitemeyeceğim....
“Uykuda. Uykuyu ararken. Derin uykuların ötesinde bile zaman zaman düşünde sezinlemiyor mu insan birbaşınalığın çaresizliğini. Yollarda. Okurken. Pencereden caddelere bakarken. Giyinirken. Soyunurken. Herhangi bir kahvenin içinde oturan insanlara gelişigüzel bakarken. Hiçbir şey aramazken. Herhangi...
Tezer… Kadın! Acının kalem hali, acının kalemle buluşmuş anı. Acı ile buluşup, acıya vurulup, acısını acıya kazıyan kadın. Özgür ruhun, özgür teni. Yaşam ile ölüm arasında bulunan o incecik çizgiyi kendi evreni yapan...