insan bazen;
Yorgun muyum?
Yersiz miyim?
Aranılan her neyse bulmak için çabalandığı vakit, daha çok kayboluyor insan. Önce kendisini, sonra gövdesini, en son olarak gölgesini yitiriyor. Umuda açılan yolda yana yana koşmaya çalışan toz yumağı gibi hissediyor.
Açıkcası insan bazen hiç iyi hissetmiyor. Yaşamından, kavgasından, saygısızlıktan, yaşadığı ülkeden, yanında bulunan maskeli yüzlerden kaçıp uzaklaşmak istiyor. Uzakta durmak sadece izlemek istiyor. Ucuna yapışıp bir bulutun sallanmak istiyor. İnsan bazen geçmişin mürekkebini akıtıyor. Bazen insan yoruluyor, uzaklaşıyor, en kötüsüde yanılıyor insan. Haketmediklerinden ya da hakedip alamadıklarından. İnsan bazen çok iç çekiyor. Geçmişe özlem duyuyor, gelecekten kaygılanıyor.
Bazen de dolup taşan bir çöp torbası gibi hissediyor. İçinde yer kalmayınca, kapının önüne bırakılacak gibi hissediyor. İnsan bazen bilmediği dilde çizgi filmler izleyip, ışıklara dalıyor.
İnsan bazen bok gibi hissediyor!
Neredeyim?
Nerede olacaktım?
ne çabuk unuttum diyor…
İnsan bazen annesinin koynuna girip, saatlerce hıçkırığa boğulmak istiyor.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
