gün—

Bu bir güncedir. Bu günün güncesidir.

Bu benim güncemdir.Günümün güncesidir.

Yara büyüyor.

İçimi kemiren,

kemirdikçe bana doyan bir kurtla yaşıyorum.

Yaşadığım yer neresi bilmeden,

ölümsüzmüşüm gibi yaşıyorum.

Yaralarıma şeker sürüyorum,

sürdükçe batıyorum.

Ölüm gibi yaşıyorum.

Yüzümde bir maske,

ölü tenimi gizliyorum.

Aynaları paramparça ediyorum,

parçaları etime batırıyorum.

Ömrümü ömürsüz ömürle yaşıyorum.

Bu bir günce…

Güne gün ile başladığım,

gün ile sonlandırdığım günce.

Anlayacağınız günler yine karıştı.

Hangi gün nerede?

Ben hangi gündeyim?

Gün beni içine aldı mı?

Ben günün neresindeyim?

Gün, gün, gün…

Karmaşıklığımdan kurtar kendini…

Gün, sana günaydın.

Bana günbatın.