Düşüm

Yitirip yeniden bulduğum kendimi bazı bazı zamanlarda yeniden yitiriyorum.

Sonrasız şimdilerde uzayan tırnak, bir kıpırtıda çıkıyor yerinden.

Kendimle kavgam benim.

Kanadımın uçuşuna sahip olamayan beden, güç gösterisine tanık ediyor tenimi.

Kendi etimi emiyorum önce, çiğniyorum dizlerimin üzerinde.

Kendimle kavgam benim!

Kendime kavgayım ben.

Etinden ayrılan tırnağı yine kendi organına saplayanım ben.

Önceyle sonranın sınırında dinlendirdiğim rüyalarım, her gün doğumunda otururlar göz kapaklarıma.

Başla kavgaya!

Ez etini derler.

Gördüğüm düşler, göremeyeceğim geleceği eteklerinin altında saklıyor.

Yorgunum.

Saklanan gelecek gelmeyecek.

Göz kapaklarıma oturan düşler peşimi bırakmayacak.

Sevebilirsin...

Bir Cevap Yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir