Kaa-ka-fa
Tutamadığın düşünceler dizilir durur karanlığın bir ucunda. Durulmayan kafanın, durdurulmayan tarafları kırar zincirlerini, saldırır beynine. Bir kaç sarsıntı ile korumaya çalışırsın benliğini. Bilemezsin ki durdurulamayanların gücünü. Benliğini saklasan, hatta acı zincirleri bağlasan nafile girerler içeri. Kaç kaçabilirsen! Kulağını tıkasan, ağzını yoklar. Tenine pamuklar sarsan, dikenler batırır kafatasına. Durdurulamayanların gücünü bilemezsin. Durmaz onlar. Bırak salınsınlar seninle…”
