Loş
Bir boşluktur akıl loşluğunu gövdene bağlayan.
Ertelediğin loş düşünceleri, karanlığa bulayan.
Seslendikçe büyüttüğün çığlıkları içindeki boşluklara saran.
Göremediğin, bakamadığın bir evrene bağlı değilsin.
Çıkar bileklerindeki zincirleri,
vur çivilere ellerini
Akıt kanını damarlarından.
Çek kokusunu acının.
Savur alnına yapışan yağmur bulutunun nemini.
Temizle kendini.
Aklı olmadan da akıllı yaşar insan.
Yaşat benliğini, büyüt geleceğini, yak bir kibritle geçmişini.
Bağlı olmadığın kendine sarıp teni, benim deme.
Olamadığın kendinle büyüme.
