Dokundu, dokundum…
Bu sabah gül kokusuna buladım avuçlarımı.
Sonra aldım gökyüzüne savurdum ellerimi.
Bütün evren gül kokusuna boğulsun istedim.
Her yere dokundum.
Yetmedi tenimin her bir hücresine parmak uçlarımdan gül kokusu bıraktım.
Aldım birini getirdim evime!
Buladım avuçlarıma
Yolladım evrene.
Küçükmüş evren ellerimde kaldı gül kokusu.
Şimdi tenim gül kokuyor,
— dedemin gülleri ruhumu canlandırıyor.
