Kaçık–

Ben gölgesinden geçenim,

ruhunu parçalara ayırıp küllerini toprağa gömenim.

Olamadığım yerlerde saçlarından asılı kalanım.

Ben etimi kendime emanet edenim.

Güneş ile yıkanıp, ay ile sevişenim.

Ayaklarına ballar bulayıp evrene yapışanım.

Kirpiklerine dikenler batırıp gözyaşıyla çiçekler büyütenim.

Ben kaçık ruhun, kaçık etini yüzenim.

Şimdi, Parmak uçlarımda bir dünya saklı benim.

Damarlarımda bulunan kan kalemimin mürekkebi.

Akar kağıda, donatır rengarenk.

Yüreğim geçmişimin deli arşivi.

Gece olunca çıkarır yüreğimi yastık altına saklarım.

Güneş doğunca pencere önüne asarım.

Bir sağanakta ıslatıp ateşin içinde yüreğimi yakarım.

Ben yalnızlığımın kahkahasıyım.

Bir tebessüme kalabalık olur kollarım.

Ben kendimi sarar, karnıma dolarım.

Siz bilemezsiniz

Siz göremezsiniz

Siz kaçamayansınız.

Adımı sormayınız.

Uçurumların uçucusu, yarım kanadının iyileşmez yarası.