Hoş geldin ey arayan, arayıp bulamayan! Nereye geldin peki ? ya da neden geldin? — Yarım Kanatlının yeri burası. Hala nereye geldiğini bilmiyor musun? Deli bir kadının evine mi? Elleri titreyen acizin sofrasına mı? Çocuklarına...
Şimdi yeniden doğuyorum. Yeniden kendimden… An-ne oluyorum. An-ne anne… Şimdiye kadar hiç yaşamamışım gibi. Yaşadıklarımın hepsi bir hiçmiş gibi. İlk defa şu an doğmuşum gibi. Kendimde kendimi büyütmeye başlamışım gibi. Çok tuhaf geliyor böyle...
Uzun yolların geniş zamanlarına takılıp kalmışım… Burayı kendi sığınağım yapmışım. Oradaymışım saklanmışım. Çınar ağacının yaprağına sarılmışım. Gölgeler geçmiş üstümden. Kimi gölge takılıp kalmış bedenimde. Orası, burası derken çok yormuşum kabıma sığamayan ruhumu. Bir solukta...
Seçimler kendi içinde ayrılırken nelerin kafaya takılıp takılmayacağına önem verilenler adı altında belirli seçimler yapıyoruz. Kimimiz düşüncelerimizin doğrusu ya da yanlışı arasında gidip gelirken kendimizi keşfetmek için yaşadığımız bir çok duyguyu ister istemez kafamıza...
Bazı insanlara ulaşılmaz… ulaşılamaz çünkü! Baktıkları pencere hep aynı yeri görür aynı yolları aynı çatıları aynı kedileri. Aynı kuşları seyrederler, her gün aynı güneşe hoşçakal derler. Her gece aynı yıldızı bulup gökyüzünde yeni bir...
18 Eki, 2017
27 Mar, 2018
7 Ara, 2016
7 Tem, 2016
3 Şub, 2020
18 Ara, 2019
17 Nis, 2018
